Spotkałam się z kilkoma przypadkami nadinterpretacji przepisów, może niewiedzy urzędniczej, a może celowego działania? Nie mam bladego pojęcia, a sprawa dotyczy przedwojennych domów i zabudowań gospodarczych po byłych gospodarstwach rolnych i nie tylko. O co mi się właściwie rozchodzi? Już tłumaczę. W 2011 r. Powiat (zresztą zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa) przekazał dla Gminy dokumenty z inwentaryzacji gruntów i budynków. Nagle okazało się, że ludzie oszukują. Nie płacą za wszystkie kondygnacje w budynkach mieszkalnych, nie płacą za budynki gospodarcze, nie płacą za ziemię mimo że prowadzona jest działalność gospodarcza itd. Ile Gmina przez to traci pieniędzy? Trzeba to wszystko naprostować, a ludzie i tak się przecież nie znają więc zapłacą. Ilu pójdzie do sądu walczyć o swoje? Cel został wyznaczony i urzędnicza machina ruszyła z kopyta. Zaczęło się naliczanie podatku od strychów, stodół, obór, chlewni, części ziemi- jednym słowem od wszystkiego co się da. Ustawa o podatkach lokalnych jest dość ogólna dlatego łatwo wmówić ludziom, że mają płacić mimo iż nie muszą.

Co na to wszystko mówią mądrzejsi ode mnie?

Departament Podatków i Opłat Lokalnych Ministerstwa Finansów w piśmie z dnia 31 sierpnia 2006 r. sygn. PL-833-8/AP/06/69 wskazywał że zwolnieniu od podatku od nieruchomości podlegać będą „m.in. owczarnie, chlewnie, stodoły, magazyny nawozowe, warsztaty, garaże, obory, cielętniki, położone na gruntach gospodarstw rolnych, służące (wykorzystywane, używane, przeznaczone) wyłącznie do działalności rolniczej, zarówno w przypadku gdy podatnik prowadzi działalność rolniczą, jak również gdy zaprzestał jej prowadzenia i nie zmienił faktycznego przeznaczenia tych budynków.”Podobne stanowisko zajął WSA w Gorzowie Wielkopolskim wyroku z dnia 10 października 2012 r. sygn. I SA/Go 436/12 podkreślając że nie można utożsamiać słowa „służyć” ze słowem „związane” czy „zajęte”. Jak wyjaśnił WSA za budynki służące działalności rolniczej (a więc objęte zwolnieniem od podatku od nieruchomości) należy uznać nie tylko budynki wykorzystywane w tym celu, czy używane w ramach takiej działalności, ale również przeznaczone do tego celu. Tak więc zgodnie z tym korzystnym dla podatników poglądem dla celów podatku od nieruchomości decydujące znaczenie ma przeznaczenie budynków nie zaś ich faktyczne wykorzystywanie w działalności rolniczej.

Dane zawarte m.in. w ewidencji gruntów i budynków (podobnie jak w księgach wieczystych i rejestrach, por. art. 7a ust. 2 u.p.o.l.), stanowią materiał źródłowy dla budowania prowadzonej przez organy podatkowe w systemie informatycznym ewidencji podatkowej nieruchomości, dla potrzeb wymiaru i poboru podatku od nieruchomości oraz podatku rolnego i podatku leśnego (art. 7a ust. 1 u.p.o.l.). Użyty w art. 21 ust. 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne zwrot „ wymiar podatku” należy interpretować w ten sposób, że przy ustalaniu zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości winny zostać uwzględnione zarówno elementy przedmiotowe jak i podmiotowe zawarte w ewidencji gruntów i budynków, przy czym informacje dotyczące funkcji (użytkowego przeznaczenia) zarówno gruntu, jak i budynku (lokalu) mają dla organu podatkowego charakter wiążący i nie mogą być przezeń samodzielnie korygowane w ramach postępowania podatkowego, bez zmiany tych wpisów w ewidencji gruntów- orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.