Klub Gazety Polskiej w Goleniowie oraz Grzegorz Łubczyk, były Ambasador RP na Węgrzech i jednocześnie reżyser filmu, „ŻYCIE NA KRAWĘDZI. Henryk Sławik–József Antall senior”, zaprosili mieszkańców w poniedziałek, 21 maja 2018 r na prelekcję oraz pokaz dokumentu fabularyzowanego w Miejskiej i Powiatowej Bibliotece Publicznej w Goleniowie dotyczącego życia jednego z największych bohaterów z okresu II Wojny Światowej Henryka Sławika

Frekwencja niestety nie była wielka, choć przedstawione wydarzenia oraz osoby tak przez Pana reżysera, jaki i w filmie mogą budzić podziw  biorąc pod uwagę prawdziwe wydarzenia. Dwoje ludzi Polak i Węgier ponoszą trud pomocy Polkom na uchodźstwie, oraz ratują życie około 5000 Polakom pochodzenia żydowskiego.

 

A.B.

 

„ŻYCIE NA KRAWĘDZI. Henryk Sławik–József Antall senior” to poruszająca opowieść o niezwykłym Polaku i równie niezwykłym Węgrze z okresu II wojny światowej. Bohaterami fabularyzowanego dokumentu są: prezes Komitetu Obywatelskiego do Spraw Opieki nad Polskimi Uchodźcami na Węgrzech – Henryk Sławik (Krzysztof Globisz) i oddany Polakom ich opiekun z ramienia władz węgierskich – József Antall senior (Olgierd Łukaszewicz), którego nasi rodacy nazwali „Ojczulkiem Polaków”. Wyreżyserowania filmu podjął się Grzegorz Łubczyk.

Ta dramatyczna, a jednocześnie piękna z moralnego punktu widzenia historia męskiej przyjaźni ukazana została na tle bezprecedensowej pomocy, udzielonej ponad 120 tysiącom naszych rodaków przez władze Królestwa Węgier i zwykłych Węgrów po napaści Stalina na Polskę 17 września 1939 roku. Zadania i wyzwania, które stanęły przed Sławikiem i Antallem wymagały od nich nieustannego balansowania ...na krawędzi życia i śmierci.

Odnalezione w archiwach węgierskich i polskich i pokazane po raz pierwszy na ekranie sceny dokumentalne przeplatają się ze scenami fabularyzowanymi i opowieściami polskich i węgierskich świadków wydarzeń sprzed 70-75 lat. Dzięki zaś udostępnionym przez Rodzinę J. Antalla seniora zdjęciom również Węgrzy po raz pierwszy poznali nieznanego im do tej pory wspaniałego Rodaka.

Film jest próbą odpowiedzi na pytanie: co sprawiło, że znakomicie wykształcony, ze szlacheckim rodowodem i wyznający prawicowe poglądy Węgier znalazł wspólny język z polskim uchodźcą-socjalistą, samoukiem. Te ich jakże odmienne biografie nie przeszkodziły im wzorowo współpracować w latach upadku wszelkich wartości moralnych. Sposób zaś traktowania powierzonych im obowiązków, ich stosunek do drugiego człowieka, a zwłaszcza do ludzi znajdujących się w potrzebie i śmiertelnym zagrożeniu, czego dali dowód ratując tysiące Żydów, choć wiedzieli, co im za to grozi – każe nam, współczesnym, uznać ICH za niedościgłe wręcz wzorce do naśladowania, wzorce postępowania, które wciąż są aktualne.

Film jest jednocześnie symbolicznym wyrazem pamięci i naszej, polskiej wdzięczności Węgrom za uniemożliwienie Hitlerowi zaatakowanie Polski od południa, za otwarcie swej granicy przed naszymi rodakami, za umożliwienie przerzucenia z Węgier do tworzonej przez gen. Sikorskiego nowej Armii Polskiej około 40 tysięcy żołnierzy, za stworzenie warunków do przeżycia tysiącom Polaków całej wojny.

W role głównych bohaterów wcielili się Krzysztof Globisz, Olgierd Łukaszewicz, Maria Marciniak a klimat zadumy i refleksji tej opowieści dodatkowo tworzy aktorska narracja Piotra Fronczewskiego.