11 lipca 2015 roku w Goleniowie nic się nie działo. Jednak i z takiej oferty, wybrałem coś, spotkanie w Urzędzie Gminy i Miasta w Goleniowie, z Marszałek Sejmu Małgorzatą Kidawą – Błońską. Po spotkaniu okazało się, że tam też, nic się nie działo – rzeczowego.
Coraz więcej jest kobiet na eksponowanych stanowiskach i w polityce. Coś muszą robić. Rozjeżdżają się po kraju i ,,podrywają” lokalne społeczności do aktywności samorządowej. Tym razem też tak miało być, wyszło jak zawsze. Jak wspomniałem na spotkaniu nic się nie działo rzeczowego, więc uczepię się szczegółów.              
                  Pani Marszałek spóźniła się na spotkanie z ludem, dlaczego? Wyjaśniam. Zgodnie z Kodeksem postępowania administracyjnego organ publiczny nie powinien się spóźniać, kobiecie wypada. Po wejściu, Gość otrzymał z sali spóźnione oklaski, i od tego momentu uśmiech na twarzy Pani Kidawy utrzymywał się do końca spotkania. Wyjaśniam nieobecnym. Uśmiech Pani Marszałek jest rzeczywiście szeroki, ujmujący, z wydatnym i zadbanym uzębieniem. Osoba ta emanuje sympatią, ale to chyba jedyne atrybuty, jak stwierdził niedawno w Sejmie poseł Armand Rufiński ( Twój Ruch). Różowe wdzianko owszem, pasowało kobiecie, ale organ publiczny był w nim mało wyrazisty. Pozostałe dwie osoby, przebywające za stołem prezydialnym na czas spotkania: posłanka Magdalena Kochan i przewodniczący Rady Miejskiej Łukasz Mituła, już takie sympatyczne nie były, do czego mieszkańcy Gminy Goleniów już się przyzwyczaili.      
Spotkanie rozpoczął przewodniczący Łukasz Mituła. Łamiącym się głosem, a nad jego poprawą miałaby co robić laryngolog pani Wyrąbkiewicz, coś opowiadał i kończąc zaprosił wszystkich do przepięknego Goleniowa. Uważam, że ta nadinterpretacja określenia pięknego, była niefortunna w obecności zaproszonej Pani Marszałek i jednocześnie atrakcyjnej kobiety. Jeżeli się chce kogoś lub coś komplementować, należy się dyskretnie rozejrzeć wokół siebie. Cóż, chłop dopiero się uczy.
Następną osobą, witającą Gościa, była posłanka Kochan. Poziom przygotowania do wystąpienia był jeszcze niższy niż przedmówcy Mituły. Szukając wzrokiem na widowni Burmistrza Stepnicy by Go przywitać, nie znalazła, bo Go zapomniała. Dał jej znak głosem i ręką. Po rozpoznaniu, zaczęła Burmistrza Stepnicy nazywać Wójtem. Nastąpiła z Jego strony kolejna korekta, po której posłanka już wiedziała, że od 2014 roku Stepnica jest miastem. Szybko tą nowiną podzieliła się z Panią Marszałek, którą uśmiech nadal nie opuszczał. Tak zapewne ustaliły. Niezorientowanym wyjaśniam. Posłankę Kochan do Sejmu wydała Ziemia Goleniowska. Powoli o niej zapomina, traci orientację w dokonujących się tu zmianach, bo pojawia się od Wielkiego Dzwonu. Przedstawiła Marszałek Sejmu jako eksperta od spraw samorządowych i oddając mikrofon narzuciła rygor 30 minutowej dyskusji dla obecnych na spotkaniu.

Pani Marszałek długo nie mówiła do mikrofonu, po prostu, zwaliła na mieszkańców gminy winę, że tworzą   ( z mocy prawa!) wspólnotę samorządową i chciałaby od nas usłyszeć, jak się z tym czujemy i sobie radzimy? Otworzyła dyskusję.  Dyskusja nie ruszyła z piskiem opon ponieważ, mieszkanka wsi Białuń i mieszkaniec wsi Komarowo zaczęli składać na ręce Marszałek Sejmu petycję o przestrzeganie przepisów prawa, w sprawie zorganizowanych i przeprowadzonych z rażącymi nieprawidłowościami wyborów, sołtysa i Rady Sołeckiej we wsi Białuń w Gminie Goleniów, w dniu 09 kwietnia 2015 roku, oraz w pozostałych sołectwach.

Wręczających petycję Marszałek ,,skrzyczała”, że takich macie przedstawicieli organów samorządowych jakich sobie wybraliście, ale petycję przyjęła i zapozna się z nią. Obiecuję, że to sprawdzę.
W końcu rozpoczęła się dyskusja z udziałem kilku mówców. Pierwszy z nich zaczął od przypominania sobie, jaki miał numer porządkowy, gdy był internowany, że jest niezadowolony z obecnej władzy, rozczarowany obietnicami, wściekły na niegospodarność. Mówił coraz głośniej, przesterował aparaturę nagłaśniającą salę. Nie wytrzymały tego ,, muzyczne” uszy posłanki Kochan, która go skarciła i usiadł. Następnym mówcą był Burmistrz Stepnicy. Zaczął od chwalenia się, że zmienił wieś w miasto, coś udało mu się wybudować, ale szybko się opamiętał z tym entuzjazmem gdy zaczął mówić, ile jeszcze jest do zrobienia. Kolejna osoba to Wójt Osiny. Zaczął od zapewnienia wszystkich obecnych na spotkaniu, że sobie radzi. Ambicje ma wielkie, większe od jego, jednej z mniejszych gmin w kraju (102 km kwadratowe), że mogą wybudować 200 metrów drogi. Burmistrz Maszewa zabrała głos i już na początku wystąpienia nie mogła się doliczyć, ile kadencji zasiada na stanowisku (oznajmiła, że 7). Wspominała, że było lepiej, a teraz omijają gminę inwestorzy i czy Pani Marszałek pomogłaby w przekierowaniu inwestorów do jej gminy. Za posiadane na razie pieniądze remontuje zabytki w Maszewie. Ostatni mówca, który zabrał głos stwierdził, że ustawa o zamówieniach publicznych jest do bani i od razu spotkało się to ze 100% poparciem ze strony Pani Marszałek. Gdy mówca zaczął krytykować obecnego Burmistrza Goleniowa za bublowate decyzje inwestycyjne i bublowate wykonawstwo, uruchomił głowę przewodniczącego Mituły, która poruszając się, to raz w lewo, potem w prawo, zaprzeczała tym faktom, ale mówca mówił dalej. Następnie było zakończenie spotkania, bardzo ładny bukiet kwiatów ( naprawdę) i wspólne zdjęcia, które się przydadzą PO przegranej Platformy jesienią tego roku. Na koniec pytanie. Dlaczego na spotkaniu zabrakło goleniowskich włodarzy, radnych, dyrektorów, prezesów, którzy zasypaliby uczestników spotkania przykładami odniesionych sukcesów i sposobów na ich osiągnięcie w działalności samorządowej. Jak Państwo zauważyliście nic się nie wydarzyło, bo wydarzyć się już do wyborów nie może. Spotkanie miało zostać zanurzone w miodzie i oblepić miodem wszystkich. Kilka łyżek jakiegoś paskudztwa zepsuło miód. cdn.

Z poważaniem dla czytających


                                                                                                                             D.M.