Bojąc się utraty pracy co raz częściej zapominamy o swoim zdrowiu. Sposób odżywiania, stres, przemęczenie- jednym słowem nasza codzienność- powodują, że cukrzyca atakuje co raz więcej ludzi. Jest to podstępna choroba, która rozwija się powoli i niezauważalnie.
W Polsce trzy miliony osób choruje na cukrzycę, a aż milion o tym nie wie. Pierwsze objawy cukrzycy mogą być niejednoznaczne, bo podobne są symptomy przesilenia wiosennego, przepracowania, stresu. Co powinno zaniepokoić i zmobilizować do sprawdzenia poziomu glukozy we krwi?

1. Większe pragnienie i większa ilość oddawanego moczu
Jeśli po organizmie krąży za dużo glukozy, organizm próbuje się jej pozbyć, m.in. przez nerki. A że glukoza dobrze wiąże wodę, objętość moczu rośnie. Ponad trzy litry moczu dziennie to stan alarmujący. Pęcherz ma pojemność 0,3-0,6 litra (i się rozciąga), więc oddawanie dużych porcji moczu powyżej sześciu razy dziennie i wstawanie w nocy do ubikacji oznacza, że należy zacząć bacznie się obserwować. Taki stan nazywa się wielomoczem i powoduje odwodnienie. A co za tym idzie – wzrasta pragnienie. U cukrzyków może być ono trudne do ugaszenia.

2. Nagły spadek lub wzrost wagi
Utrata wagi to zwykle objaw cukrzycy typu 1., występującej przy za małym poziomie insuliny. Nadmiar glukozy i niedobór insuliny powodują zaburzenia metaboliczne. A gdy organizm nie ma dostępu do porcji energii, zaczyna korzystać z zapasów ‒ tłuszczu i białek z mięśni. To plus odwodnienie oznacza szybkie chudnięcie. Szybkie (bo nawet 10-20 kg w ciągu trzech miesięcy) i bardzo niezdrowe. W przypadku cukrzycy typu 2. waga spada, gdy poziom glukozy jest bardzo wysoki, a komórki trzustki nie są w stanie produkować już insuliny. Ale na początku choroby waga może rosnąć, bo wtedy po organizmie krąży za dużo insuliny, a ta pobudza apetyt i wspomaga odkładanie się tłuszczu. Cukrzycy typu 2. sprzyjają nadwaga i otyłość brzuszna.
źródło: -LINK-

3. Napady zmęczenia, senność, wahania nastroju
Gdy organizm nie może wykorzystywać zapasów glukozy, brak mu paliwa, pojawiają się zmęczenie i senność. Można je łatwo pomylić z objawami wiosennego przesilenia, przepracowania, skutkami stresu i niedosypiania. Jeśli ten stan się przedłuża i towarzyszą temu niechęć do wykonywania codziennych obowiązków czy niemożność działania, warto iść do lekarza po skierowanie na badanie poziomu glukozy. Lub zrobić je bez skierowania na czczo. Kosztuje tylko 10 zł, a bywa, że w cukrzycy typu 2. ciągłe zmęczenie jest na początku jedynym objawem. Funkcjonowanie z non stop podwyższonym poziomem cukru, chroniczne zmęczenie i życie w ciągłym dole energetycznym sprawia, że tolerancja nam spada. I łatwiej o wybuch złości.

4. Częste chorowanie i grzybice Cukrzyca obniża sprawność układu immunologicznego. Żeby siły obronne organizmu mogły wyłapywać i unicestwiać wrogów (bakterie, wirusy, pierwotniaki i grzyby), potrzebują energii, której przy nieprawidłowym metabolizmie glukozy im brakuje. Częste infekcje to jeden z nieswoistych sygnałów, że z cukrem jest kłopot. Bardziej specyficzne dla cukrzycy są zakażenia grzybicze, bo te drobnoustroje uwielbiają słodkie otoczenie, a obecność cukru we krwi, pocie i moczu to dla nich prawdziwy raj. Nawracająca grzybica jamy ustnej, dróg rodnych, paznokci u stóp lub zakażenia dolnego odcinka dróg moczowych to sygnał, że organizm sobie nie radzi, być może z powodu nadmiaru glukozy.

5. Kłopoty ze skórą
Swędzące stopy, dłonie, łydki. Przesuszona, łuszcząca się skóra. Wypryski. Wypadanie włosów. Za tym też stoi za wysoki poziom cukru, który uszkadza naczynia, przez co skóra jest niedożywiona, a w związku z tym nadwrażliwa. Rany gorzej się goją, mogą się także tworzyć miniwylewy.