WiadomośćZa co płaci odbiorca energii?
(Kategoria: Publicystyka)
Dodane przez admin
poniedziałek 14 marca 2011 - 19:34:07
GOLENIOW.NET.PL Rachunek za energię elektryczną jest zdecydowanie bardziej skomplikowany niż np. rachunki za połączenia telefoniczne. Znajduje się na nim szereg pozycji o tajemniczych nazwach. Każdy oczywiście płaci go bez zmrużenia oka, jednak warto się zastanowić na co przeznaczane są nasze pieniądze.
Przede wszystkim należy rozróżnić dwie kwestie – zakupu i przesyłu energii. Za każdą z nich odpowiada inna Spółka. Tak więc pieniądze płacone na podstawie jednej faktury trafiają do dwóch różnych podmiotów. Energię sprzedaje „Sprzedawca”, a przesyła „Dystrybutor”.
Pierwszym elementem faktury wartym wyjaśnienia jest grupa taryfowa. Odbiorcy indywidualni, korzystający z energii w miejscu zamieszkania posiadają taryfę G. W zależności od sposobu naliczania opłaty, taryfa może być jedno lub dwustrefowa.
Wskazuje na to druga cyfra w oznaczeniu grupy taryfowej. Dodatkowo w oznaczeniu taryfy można spotkać na końcu małą literę, oznaczającą sposób ustalenia godzin szczytu i pozaszczytu w taryfach dwustrefowych. Np. G12w oznacza taryfę, gdzie tańsza energia jest w weekendy, a droższa w dni powszednie. Od taryfy zależy w jaki sposób naliczana jest opłata za zakup energii oraz za jej dostarczenie.
Przedsiębiorcy opłacający energię elektryczną w zakładzie pracy, zwykle korzystają z taryfy C lub B. Różnica wynika z napięcia. Taryfa C jest przeznaczona dla odbiorców niskiego napięcia (do 1 kV). Taryfa B, dla odbiorców napięcia powyżej 1 kV. Poza tym oznaczenia taryf są podobne jak w przypadku taryfy G. Pierwsza cyfra po literze „C” lub „B” oznacza poziom mocy umownej (1 dla klientów o mocy do 40kW, 2 dla odbiorców o mocy powyżej 40kW). Druga cyfra odpowiada za liczbę stref w taryfie. Dla przykładu, taryfa C23 oznacza pobór energii o napięciu poniżej 1000 wolt, o mocy umownej powyżej 40 kilowatów z podziałem na pobór w trzech strefach. W oznaczeniu taryf biznesowych także występują litery, odnoszące się do sposobu podziału na strefy. Informacje na temat dokładnych podziałów na godziny doby odpowiadające „tańszym” i „droższym” strefom można znaleźć u lokalnego operatora energetycznego (np. na stronie internetowej). Warto o nich wiedzieć i pamiętać przy planowaniu czynności związanych ze wzmożonym poborem energii elektrycznej.
Poniżej przedstawiono opłaty nie związane bezpośrednio z zakupem energii elektrycznej.
Opłatę przejściową, która jest swoistą rekompensatą dla wytwórców energii za rozwiązanie kontraktów długoterminowych. UE wymusiła przedwczesne rozwiązanie takich kontraktów, które zwykle stanowiły dla Wytwórców zabezpieczenie kredytowe. Opłata przejściowa której wysokość wyznaczana jest przez Urząd Regulacji Energetyki, dla gospodarstw domowych jest stała, płatna za każdy miesiąc. Przedsiębiorstwa, płacą natomiast stawkę proporcjonalną do poziomu zamówionej mocy umownej. W 2011 została zmniejszona w porównaniu do poprzedniego roku około 10%.
Opłatę abonamentową, która jest pobierana za dokonanie odczytu licznika, odpowiednie naliczenie i wystawienie rachunku za dostarczoną energię. Opłata trafia do spółki dystrybucyjnej (ponieważ ona zajmuje się ww. czynnościami) w wysokości stałej stawki za miesiąc. Stawka uzależniona jest okresu rozliczeniowego (im rzadziej wystawiana jest faktura, tym niższa opłata miesięczna).
Opłatę przesyłową stałą, która jest opłatą opłacaną za każdy miesiąc pobierania energii. Dla odbiorców indywidualnych jest na stałym poziomie, przedsiębiorstwa płacą stawkę uzależnioną od mocy umownej.
Opłatę przesyłową zmienną, kwotę zależna od zużycia energii. Liczona jako iloczyn zużycia [kWh] i stawki określonej w taryfie dystrybucyjnej [zł/kWh]. Zarówno stała jak i zmienna opłata przesyłowa stanowią podstawowe źródło finansowania spółki Dystrybucyjnej.
Opłatę jakościową, która trafia do Operatora. Przeznaczona na utrzymanie równowagi systemu elektroenergetycznego.
Opłaty dystrybucyjne są zatwierdzone przez Urząd Regulacji Energetyki i nie podlegają indywidualnym negocjacjom. Pokrywają koszty związane z naprawami linii energetycznych, odczytami liczników, pracami remontowymi prowadzonymi przez Operatora Systemu Dystrybucyjnego. To właśnie Spółka Dystrybucyjna odpowiada za nieprzerwane dostawy energii. Taryfy dystrybucyjne (zawierające wszystkie stawki dotyczące przesyłu) dostępne są na stronach URE i właściwych Operatorów.
Pozostałe dwie opłaty stanowią kwoty odprowadzane do Sprzedawcy.
Opłata za energię czynną, jest kwotą zależną od zużycia energii. Liczona jako iloczyn zużycia [kWh] i ceny energii [zł/kWh]. W przypadku Odbiorców indywidualnych (taryfa G), cena energii również jest zamieszczana w taryfie sprzedaży i musi być zatwierdzona przez URE. Na terenie całego kraju jest na bardzo zbliżonym poziomie. Natomiast w przypadku Przedsiębiorców (taryfy C, B) cena jest ustalana przez Sprzedawcę. Cena energii od 2007 roku została uwolniona dla klientów biznesowych, zatem mogą oni starać się u dowolnego sprzedawcy o zawarcie umowy sprzedaży w niższej cenie.
Opłata handlowa, naliczana wyłącznie w taryfach C i B trafia do Sprzedawcy. Przeznaczona jest na rozliczenie odbiorcy, czyli wystawienie mu rachunku.
Pytanie nasuwa się jasne – czy bardzo rozbudowany rachunek za energię da się obniżyć? Tak w zakresie zmiany sprzedawcy. O ile Spółka dystrybucyjna jest przydzielona terytorialnie, o tyle sprzedawca może pochodzić z dowolnego miejsca w kraju.
Dla Goleniow.net.pl
Tomasz Szamocki
Prezes Zarządu Energy Broker & Consulting
Źródło: Goleniów net - Portal Powiatu Goleniów
( http://www.goleniow.net.pl/news.php?extend.3061 )
(Kategoria: Publicystyka)
Dodane przez admin
poniedziałek 14 marca 2011 - 19:34:07
GOLENIOW.NET.PL Rachunek za energię elektryczną jest zdecydowanie bardziej skomplikowany niż np. rachunki za połączenia telefoniczne. Znajduje się na nim szereg pozycji o tajemniczych nazwach. Każdy oczywiście płaci go bez zmrużenia oka, jednak warto się zastanowić na co przeznaczane są nasze pieniądze.
Przede wszystkim należy rozróżnić dwie kwestie – zakupu i przesyłu energii. Za każdą z nich odpowiada inna Spółka. Tak więc pieniądze płacone na podstawie jednej faktury trafiają do dwóch różnych podmiotów. Energię sprzedaje „Sprzedawca”, a przesyła „Dystrybutor”.
Pierwszym elementem faktury wartym wyjaśnienia jest grupa taryfowa. Odbiorcy indywidualni, korzystający z energii w miejscu zamieszkania posiadają taryfę G. W zależności od sposobu naliczania opłaty, taryfa może być jedno lub dwustrefowa.
Wskazuje na to druga cyfra w oznaczeniu grupy taryfowej. Dodatkowo w oznaczeniu taryfy można spotkać na końcu małą literę, oznaczającą sposób ustalenia godzin szczytu i pozaszczytu w taryfach dwustrefowych. Np. G12w oznacza taryfę, gdzie tańsza energia jest w weekendy, a droższa w dni powszednie. Od taryfy zależy w jaki sposób naliczana jest opłata za zakup energii oraz za jej dostarczenie.
Przedsiębiorcy opłacający energię elektryczną w zakładzie pracy, zwykle korzystają z taryfy C lub B. Różnica wynika z napięcia. Taryfa C jest przeznaczona dla odbiorców niskiego napięcia (do 1 kV). Taryfa B, dla odbiorców napięcia powyżej 1 kV. Poza tym oznaczenia taryf są podobne jak w przypadku taryfy G. Pierwsza cyfra po literze „C” lub „B” oznacza poziom mocy umownej (1 dla klientów o mocy do 40kW, 2 dla odbiorców o mocy powyżej 40kW). Druga cyfra odpowiada za liczbę stref w taryfie. Dla przykładu, taryfa C23 oznacza pobór energii o napięciu poniżej 1000 wolt, o mocy umownej powyżej 40 kilowatów z podziałem na pobór w trzech strefach. W oznaczeniu taryf biznesowych także występują litery, odnoszące się do sposobu podziału na strefy. Informacje na temat dokładnych podziałów na godziny doby odpowiadające „tańszym” i „droższym” strefom można znaleźć u lokalnego operatora energetycznego (np. na stronie internetowej). Warto o nich wiedzieć i pamiętać przy planowaniu czynności związanych ze wzmożonym poborem energii elektrycznej.
Poniżej przedstawiono opłaty nie związane bezpośrednio z zakupem energii elektrycznej.
Opłatę przejściową, która jest swoistą rekompensatą dla wytwórców energii za rozwiązanie kontraktów długoterminowych. UE wymusiła przedwczesne rozwiązanie takich kontraktów, które zwykle stanowiły dla Wytwórców zabezpieczenie kredytowe. Opłata przejściowa której wysokość wyznaczana jest przez Urząd Regulacji Energetyki, dla gospodarstw domowych jest stała, płatna za każdy miesiąc. Przedsiębiorstwa, płacą natomiast stawkę proporcjonalną do poziomu zamówionej mocy umownej. W 2011 została zmniejszona w porównaniu do poprzedniego roku około 10%.
Opłatę abonamentową, która jest pobierana za dokonanie odczytu licznika, odpowiednie naliczenie i wystawienie rachunku za dostarczoną energię. Opłata trafia do spółki dystrybucyjnej (ponieważ ona zajmuje się ww. czynnościami) w wysokości stałej stawki za miesiąc. Stawka uzależniona jest okresu rozliczeniowego (im rzadziej wystawiana jest faktura, tym niższa opłata miesięczna).
Opłatę przesyłową stałą, która jest opłatą opłacaną za każdy miesiąc pobierania energii. Dla odbiorców indywidualnych jest na stałym poziomie, przedsiębiorstwa płacą stawkę uzależnioną od mocy umownej.
Opłatę przesyłową zmienną, kwotę zależna od zużycia energii. Liczona jako iloczyn zużycia [kWh] i stawki określonej w taryfie dystrybucyjnej [zł/kWh]. Zarówno stała jak i zmienna opłata przesyłowa stanowią podstawowe źródło finansowania spółki Dystrybucyjnej.
Opłatę jakościową, która trafia do Operatora. Przeznaczona na utrzymanie równowagi systemu elektroenergetycznego.
Opłaty dystrybucyjne są zatwierdzone przez Urząd Regulacji Energetyki i nie podlegają indywidualnym negocjacjom. Pokrywają koszty związane z naprawami linii energetycznych, odczytami liczników, pracami remontowymi prowadzonymi przez Operatora Systemu Dystrybucyjnego. To właśnie Spółka Dystrybucyjna odpowiada za nieprzerwane dostawy energii. Taryfy dystrybucyjne (zawierające wszystkie stawki dotyczące przesyłu) dostępne są na stronach URE i właściwych Operatorów.
Pozostałe dwie opłaty stanowią kwoty odprowadzane do Sprzedawcy.
Opłata za energię czynną, jest kwotą zależną od zużycia energii. Liczona jako iloczyn zużycia [kWh] i ceny energii [zł/kWh]. W przypadku Odbiorców indywidualnych (taryfa G), cena energii również jest zamieszczana w taryfie sprzedaży i musi być zatwierdzona przez URE. Na terenie całego kraju jest na bardzo zbliżonym poziomie. Natomiast w przypadku Przedsiębiorców (taryfy C, B) cena jest ustalana przez Sprzedawcę. Cena energii od 2007 roku została uwolniona dla klientów biznesowych, zatem mogą oni starać się u dowolnego sprzedawcy o zawarcie umowy sprzedaży w niższej cenie.
Opłata handlowa, naliczana wyłącznie w taryfach C i B trafia do Sprzedawcy. Przeznaczona jest na rozliczenie odbiorcy, czyli wystawienie mu rachunku.
Pytanie nasuwa się jasne – czy bardzo rozbudowany rachunek za energię da się obniżyć? Tak w zakresie zmiany sprzedawcy. O ile Spółka dystrybucyjna jest przydzielona terytorialnie, o tyle sprzedawca może pochodzić z dowolnego miejsca w kraju.
Dla Goleniow.net.pl
Tomasz Szamocki
Prezes Zarządu Energy Broker & Consulting
Źródło: Goleniów net - Portal Powiatu Goleniów
( http://www.goleniow.net.pl/news.php?extend.3061 )