W dniu wczorajszym tj. 1 sierpnia była kolejna  rocznica wybuchu ostatniego naszego powstania,
Powstania Warszawskiego.

Był to nasz narodowy akt przeciwko zniewoleniu ze strony Niemiec i jednocześnie próba heroicznego nie dopuszczenia do zniewolenia ze strony Rosji Sowieckiej.  A tym samym przeciwko przejęciu władzy przez Bolszewicki tzw. Rząd powołany w dniu 20 lipca 1944 w Moskwie przez Stalina nazwany Krajową Radę Narodową.
    Mimo sprzeciwu na wybuch powstania w Warszawie ze strony Aliantów, dowództwo AK wiedziało, iż jest to jedyna droga po sprzedaniu nas przez Anglię i USA - Stalinowi , do utrzymania suwerenności. Wobec zbliżania się do Warszawy wojsk bolszewickich był to najlepszy moment na opanowanie Warszawy przez naród polski i przywitanie w stolicy Rosjan przez przedstawicieli Legalnego Polskiego Rządu na emigracji.
    Mimo, iż mordowano powstańców i ludność cywilną i cały świat o tym wiedział. Ani Stalin ani Amerykanie i Anglicy palcem nie kiwnęli aby pomóc militarnie udręczonej Warszawie. I tak samo jak w 1939 roku walczyliśmy na dwa fronty, a zachód nas zdradził mimo wylanej za nich masy polskiej krwi.

Wczoraj w naszym mieście na cześć tego wydarzenia o godzinie 17,00 (godzina wybuchu powstania tzw. godzina W) zawyły syreny.
Pod naszym goleniowskim pomnikiem na Plantach, postawionym ku czci poległym w obronie Ojczyzny pojawiła się grupka ludzi z wiązanką, a wraz z nimi grupa młodzieży. Oddali cześć, położyli wiązankę, zapalili znicz. Młodzież rzuciła petardy, które jak krzyk mordowanych żołnierzy powstańców przypominało TĄ datę. Część mieszkańców miasta przystanęła i dopiero chyba w tej chwili dotarło do nich , jaki dziś dzień i jaka rocznica.

Grupa osób, która położyła kwiaty to przedstawiciele pewnej partii. Nie wymienię z nazwy bo nie chodzi o upolitycznienie tego co chcę napisać.